کتاب «گلهای رنج» یک مجموعه شعر فرانسوی از شارل بودلر است. کتاب «گلهای رنج» تقریبا گزیده ای از همه شعرهای بودلر است که از سال 1840 شروع شد و با مرگ او در آگوست 1867 پایان یافت. این اثر برای اولین بار در سال 1857 منتشر شد و در جنبش های نمادگرایانه و مدرنیستی مهم بود. این کتاب پس از انتشار بسیار بحث برانگیز تلقی شد و شش شعر به دلیل بی اخلاقی در آنها سانسور شدند. با این حال ، در حال حاضر به عنوان یک اثر اصلی شعر فرانسوی در نظر گرفته می شود. اشعار در کتاب گلهای رنج غالبا با استفاده از تصاویر بدیل و فرمهای غیرعادی سنت را نقض می کنند. این اشعار به موضوعات مربوط به انحطاط و اروتیسم می پردازد ، به ویژه بر رنج و رابطه آن با گناه اصلی ، انزجار از شر و خود ، وسواس در مرگ و آرزوی رسیدن به دنیای ایده آل. کتاب گلهای رنج بر چندین شاعر برجسته فرانسوی از جمله پل ورلن ، آرتور رمبو و استفان مالارمه بسیار تأثیرگذار بود. اشعار ارائه شده در این مجموعه همه با احساس گمنامی و بیگانگی در شهر های مدرن سروکار دارند. بودلر از خیابانهای تمیز و هندسی پاریس انتقاد می کند که باعث از بین رفتن قهرمانان ضد قهرمانی پاریس می شود که برای شاعر الهام بخش است: متکدیان ، نابینایان ، کارگران صنعتی ، قماربازها ، روسپیان ، پیران و پیران قربانی امپریالیسم. این شخصیت ها که بودلر زمانی آنها را به عنوان ستون فقرات پاریس می ستود ، اکنون در اشعار نوستالژیک او مداحی می شوند. از نظر بودلر ، این شهر به مورچه ای از بورژوایی یکسان تبدیل شده است که بازتاب دهنده ساختارهای یکسان جدیدی است که پاریسی را که زمانی خانه خود نامیده بود ، ویران کرده است.