در میان پیشرفت هایی که در زمینه فیزیک کوانتوم صورت گرفته، کتاب حاضر نوشته نیکلا ژیزن یک مسیر مشخص را دنبال می کند، و آن تأکید روی نقش اساسی تصادفی بودن کوانتوم از بنیان است که بدون وجود آن می توان طراحی یک سیستم ارتباطی با سرعت فراتر از نور را در آینده تجسم کرد. اگر این رویا روزی به واقعیت تبدیل شود، یک چنین اختراع افسانه ای نیازمند بازبینی اساسی در علم فیزیک است که امروزه می شناسیم. هدف این کتاب آن نیست که بگوید قوانین فیزیکی غیرقابل شهود، تغییرناپذیر و یا اصلاح ناپذیرند، بلکه درست برعکس، من به شخصه باور دارم که هر نظریه فیزیکی، روزی با یک نظریه وسیع تر، جایگزین خواهد شد. ولی برخی از نظریات به قدری اساسی هستند که تجدید نظر در آن ها، مستلزم یک انقلاب مفهومی گسترده می باشد و هر چند که نمونه هایی از این انقلاب مفهومی در تاریخ علم به چشم می خورد، با این حال احتمال آن به قدری کم است که بهتر است حتی به آن فکر هم نکنیم. از نظر من توضیح اینکه چرا ناموضعیت کوانتومی، جدا از اینکه چقدر شگفت انگیز است، نمی تواند به قوانین علیت که ارتباط با سرعت فراتر از نور را غیرممکن می سازد، فائق بیاید، از نکات بسیار مهم این کتاب می باشد...