تمام مردم ممکن است زیبایی را احساس کنند؛ اما همه به همان اندازه آن را ادراک نمی کنند. حتی هنرمندان و خبرگان که در پدید آوردن آثار هنری یا داوری درست در باب آن ها مهارت یافته اند نیز اغلب از این ناتوان اند که به روشنی و با استواری، انگاره های خویش در باب آثار یا ارزیابی های خود را بیان نمایند. دانش زیبایی شناسی تلاشی است که آن چه را که هنر دوستان اندیشمند همواره به گونه ای اخلاقی انجام می داده اند، به شیوه ای نظام مند و متکی بر اصول و قواعد به انجام می رساند؛ تلاشی برای دست یافتن به یک انگاره عام درباره هرچیز زیبا، داوری های ما در باب آن ها و اسباب و عواملی که آن ها را پدید می آوردند؛ تلاشی که یک پدیده زیبایی شناختی را که مقوله ای غریزی و غیر احساسی است ، اعتلا می دهد و حد ادراک و آگاهی می رساند.