بسیاری از باورها، جشن ها و مراسم دینی در ارتباط با نیازهای اقتصادی بشر شکل گرفته اند که با برکت خیزی و باروری تأمین می شود. نیاز به محصول و رمه ی بیشتر برای سیر ماندن، و فرزند بیشتر برای یاری در کاشت، حراست از زمین و نیرو بخشیدن به خانواده و قبیله در هنگام جنگ. بخشی از این مناسک در میان تمدن های باستانی مشترک اند. رقص غلّه که در هنگام کاشتن بذر با افشاندن خون قربانی حیوانی یا حتی انسانی و دفن جسد او در زمین بایر انجام می گیرد، یا تقدیم اولین محصول نوبر از میوه یا غلّه یا فرزند به خدایان، یا پرستش گاو نر و بز ماده و دیگر جانوران و مراسم نمایشی ازدواج خدایان با ایزدبانوان حاصل خیزی که به وسیله هنرپیشگان صورت می گیرد.