معنا، معرفت و دیگری در فلسفه ی دیویدسن، در دو بخش تألیف و ترجمه، به معرفی دانلد دیویدسن، فیلسوف پراگماتیست تحلیلی معاصر می پردازد. در بخش تألیف، ایده های کلیدی این فیلسوف به طور خاص در سه حوزه ی فلسفه ی زبان، فلسفه ی ذهن، و معرفت شناسی گزارش می شوند: نظریه ی شرایطـ صدقی معنا، آموزه ی «وحدتگرایی غیرقاعده مند»، و نفی دو ایده ی «شکّاکیت جهان شمول» و «چارچوبهای مفهومی سنجش ناپذیر». این اثر همچنین با مبنا قرار دادن مسئله ی اصلی فلسفه ی مدرن، یعنی نسبت سوژه با ابژه، راه حل بدیع دیویدسن برای این معضل را که بر ایده ی «اینترسوبژکتیویته» استوارست شرح و بسط می دهد. اما در بخش ترجمه مقایسه ای بین مواضع دیویدسن و آراء سه فیلسوف برجسته ی اروپایی هایدگر، گادامر، و دریدا صورت می گیرد. این کتاب جزء معدود آثار فارسی در تقریر و تفسیر آراء دیویدسن است. امیدست بتواند در عین آن که تصویری از تحوّلات جدید در حوزه فلسفه غرب به خواننده ی علاقه مند ارائه دهد، منبعی مفید برای آشنایی با این فیلسوف دشوارنویس باشد.