پیوند احتمالی فلسفه هایدگر با امر سیاسی و کنش سیاسی او در سال 1933 به تحقیقی جداگانه و مستقل نیازمند است که مطلب را به دور از جنجال و تأثرات شخصی پیگیری کند . موضعگیری سیاسی هایدگر در سال 1933 به هیچ وجه نه قابل دفاع است نه قابل تطهیر . لیکن در این باره از عدالت نباید عدول کرد . به بیانی روشن تر می توان گفت که اعلام فهرستی از اقدامات اداری هایدگر در همنوایی با رژیم ضدبشری و تمامت خواه آلمان هیتلری موضوعی است که البته پیش تر به لحاظ اخلاقی محکوم شده است و به حکم محکمه نازی زدایی متفقین مجازات ممنوعیت از تدریس را در پی داشته است . هایدگر در نخستین درسگفتارهای دانشگاهی اش پس از رفع ممنوعیت تدریس او ، که بعدها با افزوده هایی منتشر می شود ، به مسئله امکان صلح واقعی – صلحی که بمب اتم آن را حفظ نکند و آتش بس نباشد – اشاراتی تأمل برانگیز دارد...