خاورمیانه محل اتصال قاره آسیا و آفریقاست. این منطقه مهم و حیاتی، نقش تأثیرگذاری در تاریخ بشر ایفا کرده است. استفاده از اصطلاح «خاورمیانه» را اولین بار در سال 1902 «آلفرد تیر ماهن» استراتژیست دریایی آمریکایی در مقاله ای به کار برد و از خاورمیانه به عنوان منطقه ای میان حوزه نفوذ روسیه و بریتانیا یاد کرد. حوزه ای میانی که دو قدرت آن زمان برای سلطه بر آن با یکدیگر رقابت می کردند. روزنامه نگاران پس از مدت کوتاهی شروع به استفاده از این اصطلاح کردند و تا زمان وقوع جنگ جهانی دوم این اصطلاح در بین مردم رایج شده بود. با توجه به اینکه امروزه هیچ حد و مرز رسمی برای تعیین مرزهای خاورمیانه وجود ندارد، تعریف این منطقه منحصرا بر اساس جوامع کنونی آن غیر ممکن است. شاید خیلی ها موافق باشند، کشورهایی که نامشان در زیر می آید جزو خاورمیانه محسوب شوند: بحرین، مصر، ایران، عراق، فلسطین، اردن، کویت، لبنان، عمان، قطر، عربستان سعودی، سوریه، ترکیه، امارات متحده عربی و یمن. تمامی این جوامع سیاسی قلمروهایی در آسیا دارند. خاورمیانه در طول تاریخ جایگاه اقوام و فرهنگ های گوناگون بوده است. پی بردن به این که این مردم چه کسانی بودند و چگونه با هم ارتباط داشتند کاری دشوار و در عین حال جذاب است. کتاب «خاورمیانه باستان» در نگاه اول ضمن تعریف جغرافیای سیاسی و اقتصادی خاورمیانه، اقوام و فرهنگ ها، اقتصاد و کشاورزی و اهمیت آب در این منطقه مهم و یافته های باستان شناختی را در آنجا مورد بررسی و ارزیابی قرار داده است.