"گئورگ زیمل" از جمله جامعه شناسانی است که معاصر ماکس وبر و امیل دورکیم بود. او چهره ای اصلی در رشد و تحول جامعه شناسی مدرن و یکی از نخستین کسانی بود که جامعه شناسی را به مثابه رشته ای جدا شناسایی کرد. ایده های او بر وبر، مکتب شیکاگو و بسیاری از جامعه شناسان بعدی تأثیر گذار بود. ارائه پاره ای از مفاهیم اصلی جامعه شناسی، از قبیل مبادله، تعامل و تفکیک، توسط او برهانی است بر اعتبار فکری او و اهمیت فراگیر آثارش. نویسنده در این کتاب نه تنها مقدمه ای بر نوشته های جامعه شناختی اصلی این چهره برجسته به دست می دهد، بلکه از بازنگری آثار او دفاع می کند. "فریزبی" خطوط اصلی بستر فرهنگی و تاریخی ای را که زیمل در آن کار کرده است ترسیم و مهم ترین نوشته های گئورگ زیمل را نقد و بررسی می کند.