"رمز کل" یا "کتاب مقدس و ادبیات" اثری است از "نورتروپ فرای" که در آن رویکردی نئو-ویکنی را نسبت به آنچه که بسیاری آن را متن بنیادی تمدن غرب مینامند، اتخاذ میکند. ویکو سه مرحله کلی از فرهنگ را شناسایی کرد که هر کدام روش منحصر به فرد خود را برای استفاده از زبان دارند. در مرحله هیروگلیف، هیچ تمایزی بین مفهوم کلمه و آنچه شما میتوانید واقعیت خارجی بنامید وجود ندارد. واقعیت، همانطور که فرهنگ آن را درک میکند، از کلمات متون هیروگلیف گرفته شده است، و آن متون، همیشه به شدت نمادین هستند. نویسندگان آن متون هرگز سعی نمیکنند که به معنای امروزی "علمی" یا "توصیفی" بنویسند. در مرحله دوم که ویکو آن را مرحله سلسله مراتبی نامید، زبان عموما شکل استعاره به خود میگیرد. کلمات و اشیا مستقیما با یکدیگر شناسایی نمیشوند، اما برای اهداف ادبی مهم در کنار هم قرار میگیرند. مرحله سوم که مرحله دموتیک نامیده می شود، ماهیت کاملا توصیفی دارد و این شیوه زبانی است که برای عصر مدرن طبیعی ترین و آشناتر است. در این مرحله، از کلمات برای توصیف دنیای بیرونی استفاده میشود که تقریبا به طور کامل از خود زبان جدا شده است. "نورتروپ فرای" در "رمز کل" یا "کتاب مقدس و ادبیات" اعتقاد دارد که که کتاب مقدس عمدتا محصول ادبیات مرحله دوم و سلسله مراتبی است؛ بسیار استعاری است. اما با وجود اینکه تقریبا تمام ویژگیهای آنچه را که ما یک اثر ادبی میدانیم نشان میدهد، "نورتروپ فرای" معتقد است که کتاب مقدس یک اثر ادبی به معنایی نیست که معمولا به آن اصطلاح درک میشود. کتاب مقدس چیزی را توصیف می کند که نویسندگان آن معتقدند واقعی است. اما افق آنچه برای متفکران مرحله دوم «واقعی» است، با آنچه برای دموتیکها «واقعی» است، یکی نیست و نویسنده پیرامون این مساله بحث میکند.