کتاب «دانش های ناروشن» (بنیادهای تاریخی و چشم اندازهای علوم انسانی) تحقیق گسترده در مورد وضعیت کنونی علوم انسانی به این سوالات اصلی می پردازد: علوم انسانی مدعی ارائه چه نوع دانشی است؟ تا چه حد می توان آن دانش را علمی نامید؟ و منظور ما از "علمی" در چنین زمینه ای چیست؟ در این کتاب گسترده، یکی از ارجمندترین مورخان فرهنگی عصر ما، توجه خود را به پرسشهای عمده درباره تجربه بشری و تلاشهای گوناگون برای درک «علمی» آن معطوف میکند. مازلیش دستاوردها، ناکامیها و امکانات علوم انسانی را در نظر میگیرد - حوزهای که او به طور گسترده آن را شامل علوم اجتماعی، ادبیات، روانشناسی و مطالعات هرمنوتیکی تعریف میکند. مازلیش در ترکیبی غنی و بدیع که بر اساس کار فیلسوفان و مورخان پیشین ساخته شده است، دیدگاه جدیدی از ماهیت و معنای علوم انسانی می سازد. مازلیش با شروع از گذشته دور انسان و حرکت از عصر اکتشاف تا امروز، درباره نوع دانشی که علوم انسانی ادعا می کند ارائه می کند بحث می کند. او به آرمانهای پوزیتیویستی علوم انسانی که از علوم طبیعی الگوبرداری میشود و به گرایشهای تفسیری آنها دقت میکند. او در تحلیل روش علمی و جامعه علمی، نقش هایی را که می توانند یا باید در علوم انسانی ایفا کنند، بررسی می کند. رویکردش واقعا بینرشتهای است و بر مجموعهای از موضوعات، از جامعه مدنی گرفته تا جهانیسازی و تعاملات انسانها و ماشینها مبتنی است.