در همة فرهنگ ها، ادبیات نمایشی از مراسم و آیین های مذهبی سر بر آورده است. در تمام کشورها نمایش نامه نویسی با کیش و پندار گره خورده است که اسطوره ها و افسانه های آن به چرخه های دیگری از افسانه ها را در خود می کشد و موادّ گرد آمده را برای آفرینش ادبیات نمایشی به کار می گیرد. در ایران، نمایش رنج ها و سرنوشت دردناک فرزندان حضرت علی(ع) و همراهانشان، نقطة آغازین و موضوع پایه ای تعزیه و نمایش های مربوط به شهادت است. امروزه در نمایش تعزیه با تک تک اپیزودهای مربوط به شهادت پیروان حضرت علی و با احساس توده های مردم سر و کار داریم. اکنون آقای «و.لیتن» «w.Litten»، کنسول آلمانها در بغداد، تعداد زیادی از این متون تعزیه را گردآوری کرده است. اقامت بلندمدّت او در ایران و عراق جایی که این نمایش ها برگزار می شد هم چنین آشنایی دقیقش با زبان فارسی چه نوشتاری و چه شفاهی پیش شرط و رکن اساسی موفّقیت وی در این امر است. کتاب حاضر مجموعة پانزده مجلس از مجالس تعزیه خوانی با گردآوری لیتن و تصحیح حسین اسماعیلی است.