آیا نیچه فیلسوف است؟ آیا اثر اصلی او، «چنین گفت زرتشت» اثری فلسفی است؟ با این که راوی آن صرفا یک استدلال به دست می دهد و همین یک استدلال هم نامعتبر است. نیچه طبق چه معیارهایی یک فیلسوف قلمداد می شود؟ و اگر این معیارها سنجیده نباشند چه اتفاقی رخ می دهد. اما نیچه خود را فیلسوفی می داند که هم از عشق می نویسد هم از حکمت. در عین حال، چنین می نماید که اغلب آثارش نه در خدمت عشق، بلکه در خدمت نفرتند. نویسنده این کتاب «الن وایت» نوشته های نیچه را نوعی هزارتو می داند که هیچ راه یگانه ای در آن وجود ندارد و این عنوان را از آن جهت بر می گزیند که بتواند خوانندگان و مخاطبان را در این مسیر تو در تو به دنبال خود بکشاند. کتاب در هزارتوی نیچه در سه بخش و نه فصل به یکی از مضامین عمده فلسفه نیچه می پردازد: بازگشت جاودان. نویسنده در اثر فوق پیوندی هم با ادبیات برقرار کرده و از میلان کوندرا و ایتالیوکالوینو نقل قول هایی آموزنده آورده است. «مسعود حسینی» مترجم این کتاب در کارنامه خود ترجمه کتاب های «هگل» نوشته فردریک بیزر، «لایب نیتس» نوشته نیکولاس جالی و «نظریه سوبژکتیویته در فلسفه فیخته» نوشته فردریک نویهاوزر را دارد.