کتاب وقت بودن Vaght-e Boudan

«معمولا رمان ها، انگیزۀ نگارش فیلمنامه یا نمایشنامه می شوند. رمان ها اغلب عناصر داستانی و جذابیت هایی دارند که کارگردان ها یا تهیه کننده های سینما را متقاعد می سازند که از آنها فیلم یا سریال بسازند. فروش رمان و نقد و نظرهایی که درباره آن نوشته می شود، خود محکی برای ارزیابی و پیش بینی جذابیت یا فروش فیلم ها هستند، اما بد نیست بدانید این رمان براساس یک فیلم سینمایی نوشته شده است؛ فیلمی به همین نام که توسط نویسندۀ کتاب کارگردانی شده است. ایدۀ نگارش رمان از زمانی به ذهنم رسید که خود را در تنگنای محدودیت های تهیه و پخش فیلم «وقت بودن» دیدم. گذشته از آنکه باید ملاحظات رسانه ای را هم رعایت می کردم، اینکه نباید به جایی برمی خورد و کلی باید و نبایدهای دیگر فیلم سینمایی وقت بودن در سال ۸۷ ساخته شد و توانست در چندین جشنوارۀ معتبر جوایزی را به خود اختصاص دهد؛ ازجمله بهترین فیلمنامۀ جشن خانه سینما، سیمرغ زرین بهترین فیلم اول جشنوارۀ فجر و همچنین دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر نقش اول جشنوارۀ فجر. بعد از این موفقیت ها، فیلم سینمایی وقت بودن به دلایلی که هنوز برای من هم مشخص نیست چندین سال است که در آرشیو صداوسیما بلاتکلیف ماند و امکان اکران عمومی و حضور در جشنواره های بین المللی را نیز نیافت. نگارش رمان یک سال بعد از تولید فیلم به پایان رسید.»