بیژن عبدالکریمی فیلسوف، متفکر، مترجم و ویراستار ایرانی استعلایق اصلی او هستی شناسی، فلسفه سیاسی و نقد سنت های دینی و فکری است. او مدعی به چالش کشیدن گفتمان ایدئولوژیک مسلط در ایران است. در مناظرههایی در دانشگاههای ایران و همچنین در تلویزیون 4 سیما شرکت کرده است که در آن با مفهوم علوم انسانی اسلامی مخالفت کرده است. او همچنین از محققان اندیشه و فلسفه هایدگر است. ویژگیهای اصلی اندیشه عبدالکریمی را میتوان چنین خلاصه کرد: عبدالکریمی در پی ارائه تفسیری معنوی و مراقبه ای از اندیشه هایدگر است. رابطه غرب و شرق موضوع اصلی او در تفکر فلسفی اوست. او هر گونه برداشت ایدئولوژیک، الهیاتی از غرب و شرق را به شدت مورد انتقاد قرار می دهد. او بر درک تاریخی و پدیدارشناختی این دو سنت تأکید دارد. او بر روی نظریه پایان الهیات و مفاهیم انتقادی آن کار کرده است. او به پیروی از جیانی واتیمو معتقد است که ویژگی اصلی فلسفی عصر ما هستی شناسی نابود شده است. عبدالکریمی ایده واتیمو را به «بیمتافیزیکی زمانه ما» تعبیر میکند. اما در چارچوب اندیشه عبدالکریمی، واژه متافیزیک صرفا به معنای یونانی نیست و به هر سنت نظری تاریخی اشاره دارد. عبدالکریمی معتقد است که اندیشه آینده انسان نوعی تفکر غیر سکولار- غیر خداشناسی است، یعنی طرز تفکری که با تفسیر سکولار و مادی از جهان مخالف است، اما در عین حال در هیچ نظام تاریخی و الهیاتی قرار نمی گیرد.