کتاب "گزیده غزلیات شمس" اثری است که در آن قسمتی از زیباترین غزلیات سروده شده توسط "مولانا جلال الدین محمد بلخی" به چاپ رسیده است. این گزیده که به کوشش یکی از ادیبان فرزانهی معاصر یعنی دکتر "محمدرضا شفیعی کدکنی" تدوین شده، در نزدیک به هفتصد صفحه توسط انتشارات علمی و فرهنگی منتشر گشته است. دکتر "محمدرضا شفیعی کدکنی" در مورد روندی که در این گزیده اتخاذ کرده نیز در پیشگفتار اثر صحبت کرده است. وی اظهار داشته که در "گزیده غزلیات شمس" سعی بر این بوده است که غزل هایی انتخاب شود که از نظر ارتباط احساسی و پسزمینهی عاطفی در یکی از اقلیمهای روحی و روانی مولانا بیشتر درخشیده باشند، از نظر آهنگ و موسیقی متمایزتر باشند و واژگان و زبان شعری آنها دارای امتیاز و هماهنگی بیشتر باشد، از نظر شکل و خلاقیت قالب شعری بیشتر خصیصههای مولانا را بازتاب دهند و از جهت تصویرسازی اصیل تر و متمایزتر باشند. به طور طبیعی نمیتوان مجموع همه این مزایا را در یک غزل واحد پیدا کرد اما "گزیده غزلیات شمس" این طیف از غزلها را به خوبی نشان میدهد. دکتر "محمدرضا شفیعی کدکنی" همچنین بحث میکند که از نظر زبان و گستردگی واژه، دیوان شمس در میان مجموعه شعرهای فارسی، به ویژه در میان آثار غزلسرایان، برجسته است. وسعت طیف معانی مورد نظر مولانا و تفاسیر او دلیل این گستردگی و تنوع است. برخلاف بسیاری از شاعران قدیم که خود را محدود به واژگان و عبارات رسمی کردند، مولانا سعی کرده است زبان را در شکل فعلی خود به کار گیرد. به واقع، طیف وسیع معانی، موقعیتها و و تجربیات بی شمار، استفاده از اصطلاحات واضح تر و واژگان شادابتر و گستردهتر را ضروری می سازد.