کتاب دولت و دموکراسی در عصر جهانی شدن State and democracy in the age of globalization

دولت به منزله ابزاری در خدمت تلاش هدفمند انسان برای تنظیم امر سیاسی، یکی از عظیم ترین دستاوردهای بشری و پرحضورترین واقعیت تجربه انسانی به شمار می رود که سرشت آن گویی با نیروها، قدرت ها و نهادها عجین شده است. بی شک گذر از دوران بی دولتی به عصر دولت های بزرگ، نقش تعیین کننده ای در شکل دهی تمدن انسانی و تحقق حقوق مدنی ایفا کرده است، آنسان که می توان گفت جوامع بشری بدون وجود دولت ها هرگز نمی توانستند منزلت امروزین را بیابند. گسترش روزافزون کارویژه های دولت، حاصل و پی آمد این نگاه بود. ولی به مرور و به موازات وسعت یابی حوزه و قلمرو دولت، نقش مداخله جویانه آن در زندگی انسان ها افزایش یافت و از این رو، این سو و آن سو نغمه های مخالفت با مداخله گرایی فزاینده دولت شدت گرفت و اندک اندک انسان ها خواهان تحدید دامنه اختیارات دولت در قبال توسیع نقش خود در زندگی شدند. این امر به تدریج معادله دولت بزرگ و جامعه کوچک را به نفع دولت کوچک و جامعه بزرگ برهم زد. با گسترده شدن حوزه جامعه و شناسایی دموکراسی به مثابه بهترین شکل حکومت انسانی، دولت های مدرن در پایان سده بیستم و در آغاز سده بیست ویکم شاهد گرایش کم تر به سوی تمرکز قدرت بودند. در این سال ها حتی سرسخت ترین طرفداران دولت های حمایت پیشه و پدرمآب نیز نتیجه کار دولت ها را مأیوس کننده خواندند. تا حدی که بعضی براین باورند، در عصر جهانی شدن شاهد افول و غروب دولت - ملت خواهیم بود.