«پیرمرد کوتوله ی مضحک» با عنوان فرعی (کمدی در دو پرده)، مضحکه ی تکان دهنده ی تلخی است. نه فقط از نقطه نظر نگاهی که بر پیری و سال خوردگی دارد. بلکه به دلیل نگاهی که بر رویاها و آمال و آرزوهای بزرگ درهم شکسته ی زندگی می افکند. یک زندگی یکنواخت و ملال آور که در آن فساد و تباهی جایگزین حهش و پیشتازی شده است. این نمایشنامه می تواند جنبه ای هولناک داشته باشد و عرق سردی بر بدن تماشاگران بنشاند و حالتی بس غم انگیز برایشان ایجاد کند. فقط اگر تصور کنیم که در پشت عروسک هایی که شخصیت اصلی نمایش با آن ها بازی می کند، می توان دختران کوچکی را با گوشت و پوست و استخوان یافت. او مصلحی اجتماعی است اما هرگز جوانی ازدست رفته اش را از یاد نمی برد. هرگز وحوشی را که مسبب اصلی این همه مصیبت انسانی اند نمی بخشد. او با کلمات از این مصیبت دنیوی مضحکه ای سراسر مطایبه آمیز و کمدی می سازد.