رئالیسم جادویی ابزاری در اختیار نویسندگان قرار می دهدکه از طریق آن بتوانند چشم اندازی نا مسلط و غیر غربی را از جایگاهی فمینیستی ،پسا استعماری یا رعیتی و در مواجهه با گفتمان حاکم و مسلط مطرح کنند. این ژانر به خاطر ویژگی بدعت گذار ، شورشی و بازنگرانه اش نوعی شیوه ی انقلابی در نوشتار محسوب می شود . این کتاب نشان می دهد که چه گونه ارتباط رئالیسم جادویی با فرهنگ های غیر غربی ممکن است به وضعیتی مبهم به لحاظ سیاسی منجر شود که در آن رئالیسم جادویی ، خود، به رغم تلاش در جهت تصویر کردن منظری غیر غربی ، بر جهان بینی غربی صحه می گذارد . آن گونه که برندا کوپر شرح می دهد :«رئالیسم جادویی و سبک ها و ابزار های مرتبط با آن اغلب ساز و کاری برانداز شناخته می شوند که اقتدار، قرارداد و قانون را به سخره می گیرند و به مثابه ی بازی ، اشتیاق و تخیل در برابر هر آن چه قدرتمند و با شکوه دانسته می شود عمل می کنند.»