تاریخ شفاهی از شاخه های جدید تاریخی است که در چند دهه ی اخیر، با اقبال فراوان ایرانیان روبه رو شده است . با وجود فعالیت نهاد های مختلف در این زمینه ، مبانی نظری و عملی تاریخ شفاهی در ایران هنوز چندان مدون و روشن نیست . تاریخ شفاهی بر اطلاعات تاریخی مبتنی است که در خاطره ی مردم است . در تاریخ معماری ایران که مدارک کتبی نادر و آثار مادی باقیمانده نیز دچار تغییر و ویرانی شده است ، اهمیت گنجینه ی اطلاعات شفاهی دو چندان است . با وجود این ، اهمیت این دسته از شواهد تاریخی معماری تا امروز مغفول مانده است ؛ حال آنکه منابع شفاهی میراست و دیر نیست کسانی که اطلاعات ارزشمندی از معماری گذشته ی ایران دارند از دست روند و ما را از آن چه در سینه دارند، محروم کنند. کتاب حاضر تاملی است در مباحث نظری و عملی تاریخ شفاهی و تاریخ شفاهی معماری ایران و گامی نخستین برای حفظ این شواهد ارزشمند تاریخی . کتاب در بخش نخست به تعریف تاریخ شفاهی و تاریخ شفاهی معماری ایران ، اهمیت ، فایده، و ضرورت آن، و پیشنه ی تاریخ شفاهی و تاریخ شفاهی معماری در جهان و ایران می پردازد ؛ و در بخش دوم ، مباحث عملی تاریخ شفاهی معماری ایران از مصاحبه و گردآوری اطلاعات تا پردازش و بایگانی و سنجش اعتبار شواهد شفاهی و سرانجام تدوین روایت تاریخی را بررسی می کند.