مرثیه ای برای یک رویا Requiem for a Dream

مرثیه ای بر یک رویا داستان نابودی چهار نفر، سه جوان و یک فرد مسن، بر اثر اعتیاد است. در این داستان، سلبی از کسانی خبر می دهد که اعتیاد دارند: به مواد، به امید، به رویای بچگانهٔ بهشت روی زمین. حتی وقتی که شخصیت های داستان به اوج می رسند، سقوط کابوس گونهٔ آن ها قابل پیش بینی است؛ اما دانستن این موضوع خواننده را در برابر رنج تحمل ناپذیر، خواری و فراموشی ای که برای قشر ناتوان، بهای داشتن رویاست، محافظت نمی کند. کتاب درواقع دربارهٔ پیروزی اعتیاد بر روح انسان هاست. مرثیه ای بر یک رویا تجسمی از خود سلبی است و لحظه هایی در آن وجود دارد که باعث می شود خواننده حسی شبیه به خبرنگاری داشته باشد که شاهد حادثهٔ هیندنبورگ بود و گریه کنان گفت: «امان از بشریت.» به گفته ریچارد پرایس هدیهٔ سلبی به ما این است که یک بار دیگر برای هم دردی با مردمش درد بکشیم که یعنی دوست نداشتنی ها را دوست بداریم. فیلم مرثیه ای بر یک رویا نیز در سال ۲۰۰۰ به کارگردانی دارن آرنوفسکی و با بازی الن برستین، جرد لتو، جنیفر کانلی و مارلون وینز ساخته شد. فیلم مرثیه ای بر یک رویا در جشنواره کن ۲۰۰۰ به نمایش درآمد و نظر اکثر منتقدان را به خود جلب کرد. الی برستون برای ایفای نقش در این فیلم نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد.