مرثیه یکی از مضامین شعر دینی به شمار می آید. از گذشته های بسیار دور، بیان غم و اندوه گذشتگان مضمون مورد علاقه ی شاعران بوده است و تقریبا تمام شعرا مرثیه هایی به مناسبت زمان و موقعیت ها سروده اند. مرثیه در ادبیات فارسی به وفور وجود دارد و از اهمیت خاصی برخوردار است، زیرا طی آن از واقعه ی کربلا گفته می شود که در پایان به شهادت امام حسین (ع) و یارانش منجر شد. نگارنده در کتاب حاضر، به اختصار به معرفی مرثیه و مرثیه سرایی در ایران پرداخته و حماسه های مذهبی، شعر شهادت، شعر تعزیه و اشعار نوحه، مدیحه سرایی، و تحمیدیه ها را بررسی کرده است. وی قبل از ذکر اشعار و مرثیه های شعرا دربارة قیام کربلا، تاریخ و زمینه های شکل گیری این قیام را ذکر نموده است. در کتاب شعرها و مرثیه های شاعرانی چون کلیم کاشانی، فتحعلی شاه قاجار «خاقان»، وصال شیرازی، ادیب الممالک فراهانی، اهلی شیرازی، شکوهی تهرانی، سلمان هراتی، فواد کرمانی، اقبال لاهوری و بسیاری از شعرای دیگر گنجانده شده است.