مساله ی اصلی که در کتاب حاضر بررسی می شود، مساله ی تحول معنا در قرآن کریم است. خاستگاه طرح این مساله آن است که با دقت در قرائت این متن آسمانی به واژگانی برمی خوریم که ریشه در ادبیات قبل از اسلام به ویژه شعر جاهلی دارد ولی با اقرار گرفتن در بافت جدید دچار تحول معنایی شده است و همین مساله خود از اهمیت ویژه ای برخوردار است که قرآن در عین حال که متنی است استوار و فصیح، از متون قبلی خود به طور کامل گسست نیافته است. چارچوب مباحث این بررسی مساله ی تغییر معنایی با توجه به حضور واژگان شعر جاهلی در قرآن کریم است. بنابراین در فصل های آن به مباحثی چون معناشناسی، تغییر معنایی، زبان و فرهنگ، قرآن و فرهنگ زمانه، پیشینه ی مباحث زبان شناسی و معناشناسی در جهان اسلام و بررسی و تحلیل نمونه های واژگان شعر جاهلی و تغییر معنای آن ها در متن قرآن پرداخته می شود.