تعلیم و تربیت، یکی از نهادهای اجتماعی است که با تحولات اجتماعی، علمی، سیاسی و فرهنگی در ارتباط است. به عبارت دیگر، چند و چون کارکرد نظام های تربیتی هر جامعه یی، به چند و چون و کارکرد تحولات پیرامونی بسته گی دارد. امروزه، تعلیم و تربیت، با مجموعه ای از تحولات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جهانی رو به روست که به گونه ای گریز ناپذیر باید خود را با آن تحولات هم آهنگ نماید. با توجه به بروز تحولاتی در گستره ی ارتباطات و اطلاعات، و در نتیجه، پیدایش نظریه هایی چون پست مدرنیسم، فمنیسم، کثرت گرایی، جهانی شدن و ... طبیعی است که نظام های تربیتی باید موضع و جایگاه خود را در برابر تحولات و نظریه های یاد شده روشن کنند. یکی از نظریه های مهم در گستره ی تعلیم و تربیت، نظریه ی کثرت گرایی فرهنگی است که البته پی آمدهایی برای مسئله ی هویت داشته است. درباره ی تعلیم و تربیت در ایران شامل یک مقدمه و شش نوشتار با عناوین «انقلاب در آموزش و پرورش»، «آموزش و فرهنگ»، «آسیب شناسی تربیت دینی»، «فرهنگ و تعلیم و تربیت»،«مصاحبه ای درباره ی آموزش و پرورش» و «فلسفه و تربیت» است.