کتاب «فاطمه سیاح و نقد ادبی» نوشته ایرج پارسی نژاد به آرا و نظریات فاطمه سیاح در ادبیات و هنر، که گاه تحت تاثیر معیارهای ریالیسم سوسیالیستی بوده، می پردازد. این کتاب تحلیلی انتقادی ارائه می کند. فاطمه سیاح نخستین استاد ایرانی است که با آگاهی از نظریات نقد ادبی جدید جهان، نسل جوان ایران را با مبانی و معیارهای نقد علمی آشنا کرد. گفتارهای او در نقد و سنجش ادبیات با تسلط و آگاهی بر زبان و ادبیات روسی و فرانسوی و انگلیسی و آلمانی و ایتالیایی دارای آنچنان ارزش و اعتباری است که می تواند فصل مهمی از تاریخ نقد ادبی ایران را به خود اختصاص دهد. او بود که نخستین بار در رای و نظر شرق شناسان اروپایی درباره ی ادبیات ایران تردید کرد و در ارزیابی اسناد و مدارک ایشان تحلیل های انتقادی به دست داد.