شعر سپید (یا شعر منثور) در زبان و ادبیات فارسی، شعری است که در آن، وزن های عروضی کهن یا آزاد / نیمایی حضور نداشته باشد یا در شکل / فرم آن حضوری تعیین کننده نداشته باشد. مجموعه ی حاضر منتخب و تحلیلی است از آثار پنجاه سپیدسرا از گرایش های فکری، ادبی، زبانی و موسیقیایی بسیار متنوع و مختلف، که تولید آنان در دهه های ۱۳۴۰ - ۱۳۰۰ ، و آغاز انتشار شعرهایشان در نشریه ها یا به صورت کتاب مربوط به دهه های ۱۳۷۰ - ۱۳۴۰ بوده، و بخش اعظم سروده هایشان در همه ی ادوار شاعری در چهارچوب یکی از گرایش های شعر سپید قرار گرفه است.