کتاب "زنی در من قدم می زند " نوشته نزار قبانی است. نزار توفیق قبانی (زاده ۲۱ مارس ۱۹۲۳ – درگذشته ۳۰ آوریل ۱۹۹۸) دیپلمات، شاعر، نویسنده و ناشر سوری بود. او را شاعر ملی سوریه می دانند. سبک شعری او ترکیبی از سادگی و ظرافت در کاوش مضامین عشق، اروتیسم، فمینیسم، مذهب، و توانمندسازی اعراب در برابر امپریالیسم خارجی و دیکتاتورهای محلی است. قبانی یکی از ارجمندترین شاعران معاصر در جهان عرب است. وقتی قبانی 15 ساله بود، خواهرش که در آن زمان 25 سال داشت، به دلیل امتناع از ازدواج با مردی که دوستش نداشت، خودکشی کرد. در طول تشییع جنازه او تصمیم گرفت با شرایط اجتماعی که به نظر او باعث مرگ او شده است مبارزه کند. این شاعر در پاسخ به این سوال که آیا شما انقلابی هستید یا خیر، گفت: عشق در جهان عرب مانند یک زندانی است و من می خواهم آن را آزاد کنم. من می خواهم با شعرم روح، حس و جسم عرب را آزاد کنم. روابط زن و مرد در جامعه ما سالم نیست. او به عنوان یکی از فمینیست ترین و مترقی ترین روشنفکران زمان خود شناخته می شود شهر دمشق در اشعار او به ویژه در بوی یاس دمشق به عنوان یک موزه قدرتمند باقی ماند. جنگ شش روزه 1967 نیز بر شعر و مرثیه او برای آرمان عرب تأثیر گذاشت. این شکست تغییر کیفی را در آثار قبانی نشان داد . به عنوان مثال، شعر حاشیهای او درباره کتاب شکست، خودانتقادی گزنده از حقارت اعراب، خشم هر دو طرف راست و چپ گفتگوی سیاسی عرب را برانگیخت.