شاید در زیر این آسمان کبود که همه چیزش تاریخی و سالخورده است، به درستی ندانیم که تاریخ به چه دردی می خورد، ولی به درستی می دانیم که آنچه زندگی امروز ما را خراب کرده و فردای ما را هم تهدید می کند، نسیان تاریخی است... «تاریخ شفاهی» که وجه علمی شدۀ خاطره گویی و خاطره نویسی سنتی است، یکی از تازه ترین شیوه های تدوین تاریخ و پژوهش در مسائل و رویدادهای تاریخی است. این شیوه به محقق امکان می دهد تا خاطرات شاهدان و ناظران حوادث را از حوزۀ شخصی آنان خارج نموده و به عرصۀ عمومی بکشاند تا به تاریخ تبدیل شوند و در درک تاریخی جامعه اثر بگذارند. کتاب «دوران دانشکده» یا «تاریخ شفاهی دانشکدۀ حقوق، علوم سیاسی و اقتصادی دانشگاه تهران» نیز گامی است در همین راستا و هدف از آن، گردآوری و انتشار اطلاعات تازه و واقعی در بارۀ نحوۀ فعالیت این دانشکده به عنوان یکی از اولین نهادهای آموزش عالی مدرن در ایران و نحوۀ تأثیرگذاری آن بر رویدادهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور در برهه ای از تاریخ معاصر است.