خوشبختی احساسی پردوام از شادی و سپاسگزاری است، که روی چشم انداز ما تأثیر می گذارد تا همه چیز را در پرتو جدیدی ببینیم. خوشبختی کیفیت تقریبا ملموس و محسوسی است و شما مطمئنا می توانید یک شخص شاد و خوشبخت را در دل جمعیت شناسایی کنید. از آن جهت او را تشخیص می دهید که طبیعتی شاد و مهرانگیز دارد، خوشبخت است و نگرشی دوستانه دارد. اما خوشبختی و شادمانه زیستن را نباید با لذت بردن اشتباه گرفت. خوشبختی موضوعی پایاست و طبیعتی معصومانه دارد. برخلاف خوشبختی و شادمانه زیستن، لذت، دوامی کوتاه دارد، و اغلب اعتیادآور است. برای مثال کسانی که سیگار می کشند یا مواد مخدر استعمال می کنند مرتب این عادتشان تشدید می شود. کسانی که از انباشتن مادیات لذت می برند، به زودی از آن خسته و دلزده می شوند. لذت به خودی خود چیز بد یا اشتباهی نیست اما اگر بخواهیم لذت را جایگزین خوشبختی و شادمانه زیستن بکنیم، کارمان به اندوه و تأسف می کشد.