"حسین وارث آدم" نامی است برگرفته شده از زیارت وارث که منصوب به امام سوم شیعیان بوده و مجموعه ای از نوشته ها و سخنرانی های دکتر "علی شریعتی" در سال های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۰ شمسی را در بر می گیرد. به طور کلی این کتاب از هشت بخش تشکیل شده که هفت قسمت شامل بخش های اصلی و قسمت هشتم بخش ضمیمه هاست. موضوعات متنوع با محتوای متفاوت در هر کدام از بخش ها تحت بررسی قرار گرفته اما جریان فکری حاکم بر کتاب از یک طنین و نوا برخوردار است و به همین جهت مجموع این سخنرانی ها یک جا به عنوان یک کتاب در اختیار مخاطب قرار گرفته است. آنچه در فصل نخست کتاب "حسین وارث آدم" به آن پرداخته شده، شامل مقدمه و متن سخنرانی عاشورای چهل و نه، توسط دکتر "علی شریعتی" است که پس از آن نوشته های دیگر او در باب این سخنرانی به عنوان پاورقی به آن افزوده شده است. شریعتی با مقایسه ی فلسفه ی تاریخ زمان خود با صدر اسلام آن را از دیدگاه برابری و نابرابری مورد بحث قرار داده است. بخش دوم با عنوان ثار، به تجزیه و تحلیل این مفهوم فرای واژه و معانی لغوی در نظر گرفته شده برای آن می پردازد و آن را در مفهوم تاریخ و فلسفه اسلام موشکافی می کند. بخش سوم درباره ی شهادت و جایگاه آن در فرهنگ شیعه می باشد و شریعتی معتقد است که شهادت در قامت یک هدف خودنمایی می کند و چیزی فراتر از وسیله است. بخش چهارم مسئولیت های پس از شهادت و پاسداری از میراث آن، بخش پنجم مفهوم شهید و بخش ششم تعریف و توصیف شیعه و بینش تاریخی درباره آن را مورد بررسی قرار می دهد. در فصل هفتم "حسین وارث آدم" نیز "علی شریعتی" به تببین مفاهیم انتظار و اعتراض در کنار هم می پردازد.