سیدحیدر آملی از عارفان مهم و تأثیرگذار شیعه در سده هشتم هجری است. او پس از تحصیل علوم متداول زمان در آمل، خراسان و اصفهان، به مشاغل دیوانی پرداخت و به وزارت رسید تا اینکه در سی سالگی تحول و انقلابی معنوی در وجودش پدید آمد و به قصد حج، مال و جاه و خویشان را رها ساخت و خرقه ای کهنه پوشید. از اساتید وی در فقه و کلام فخرالدین محمد فرزند علامه حلّی و نصیرالدین کاشانی و حسن بن حمزه هاشمی است. از استادان وی در طریقت، شیخ نورالدین طهرانی و محمدابن ابی بکر سمنانی است. مهمترین آثار وی جامع الاسرار و منبع الانوار، نص الفصوص در شرح فصوص الحکم ابن عربی و تفسیر عرفانی قرآن المحیط الاعظم و اسرار الشریعه و اطوار الطریقه و انوار الحقیقه را می توان نام برد.