کتاب "شوق آموختن" کتابی غیرداستانی توسط رابرت ایروین مورخ بریتانیایی در سال 2006 است. این کتاب هم تاریخ رشته دانشگاهی شرقشناسی است و هم حملهای به کتاب شرقشناسی ادوارد سعید در سال 1978، که او آن را «شارلاتانی بدخیم» مینامد که در آن تشخیص اشتباهات صادقانه از اظهارات نادرست عمدی دشوار است. این کتاب عمدتا بر آثار مستشرقان بریتانیایی، فرانسوی و آلمانی تمرکز دارد و رویکردهای متفاوت و گاه و بیگاه آنها را در تضاد قرار می دهد. هنگامی که ایروین از سعید نام می برد، معمولا برای اشاره به اشتباه یا ناهماهنگی در تحلیل سعید است. برای مثال، یکی از معدود مستشرقانی که گفته می شود مورد تحسین قرار می گیرد، لوئیس ماسینیون است. اروین اشاره می کند که سعید «به یهودستیزی ماسینیون» و «نگرش قاطعانه حمایتی او نسبت به اعراب» و همچنین بدهی ماسینیون به ارنست رنان، یکی از شرق شناسان، توجه نکرده است.