استنزفیلد ترنر نویسنده کتاب «پنهانکاری و دمکراسی» یک دریاسالار در نیروی دریایی ایالات متحده بود که به عنوان رئیس دانشکده جنگ دریایی (1972-1974)، فرمانده ناوگان دوم ایالات متحده (1974-1975)، خدمت کرد. فرمانده متفقین ناتو در اروپای جنوبی (1975-1977)، و مدیر اطلاعات مرکزی (1977-1981) تحت دولت کارتر نیز بود. ترنر که فارغ التحصیل دانشگاه آکسفورد و آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده است، بیش از 30 سال در نیروی دریایی، فرماندهی کشتی های جنگی، یک گروه حامل و نیروهای نظامی ناتو در جنوب اروپا و سایر فرماندهی ها خدمت کرد. ترنر در سال 1977 توسط جیمی کارتر به رهبری سیا منصوب شد و مجموعه ای از اصلاحات بحث برانگیز از جمله کوچک کردن بازوی مخفی آژانس و تأکید بر جمع آوری اطلاعات فنی بر اطلاعات انسانی را انجام داد. او همچنین بر واکنش های سیا به انقلاب ایران و جنگ شوروی و افغانستان نظارت داشت. پس از ترک سیا در سال 1981، ترنر وارد بخش خصوصی شد، چندین کتاب نوشت و از دولت های بعدی، از جمله مدیریت دولت بوش در جنگ عراق، انتقاد کرد. او پژوهشگر ارشد دانشگاه مریلند، دانشکده سیاست عمومی کالج پارک بود.