"تبارشناسی نقد ادبی ایدئولوژیک" اثری است به قلم "عیسی امن خانی" که در آن پژوهشی پیرامون نقد ادبی ایدئولوژیک "در ایران معاصر از انقلاب مشروطه تا انقلاب ۵۷" را صورت داده است. پرسش اساسی و موضوع اصلی این کتاب این است که چرا نقد ادبی کنونی، ایدئولوژیک است. با این حال، این تنها موضوع کتاب نیست. یکی دیگر از مواردی که "عیسی امن خانی" در "تبارشناسی نقد ادبی ایدئولوژیک" سعی دارد به آن بپردازد، رشد و انتقال نقد ایدئولوژیک مدرن و همچنین چرایی وقوع این تغییرات و دگرگونیهاست. در نهایت، این پژوهش سعی دارد رابطه بین باورهای منتقدان و ایدئولوژی آنها را روشن کند. از آنجایی که تنها زیر ذرهبین قرار دادن اسناد و آثار انتقادی این دوره جهت حل مسئله و پرسش اساسی و محوری این تحقیق، کافی نیست و جستوجو بین مقالات و آثار باقیمانده نیز کمکی به روشن شدن مشکل و پاسخ به پرسشها نمیکند، این پژوهش با پیگیری پاسخ یک سوال تئوریک اما حیاتی شروع می شود: رابطه بین نقد مدرن و ایدئولوژیها چیست؟ این پرسش نیز به این دلیل مطرح است که نقد مدرن همیشه با ایدئولوژی پیوند خورده است. نقد مدرن از زمان پیدایش خود، با ایدئولوژیها شناسایی شده و با آنها مرتبط بوده است. رابطهای که ارتباط نزدیک و درونی این دو را آشکار میکند. جزئیات این ارتباط در کتاب "تبارشناسی نقد ادبی ایدئولوژیک" به قلم "عیسی امن خانی" آمده است و به طور خلاصه، برخلاف نقد پیشامدرن، نقد معاصر مترادف با مفاهیمی مانند بحران، افول، زوال و مرگ است و این بحرانها انسان معاصر را مجبور به حرکت و رفتار انتقادی میکند و چون این بحرانها به نوعی پیوسته در جوهره دنیای مدرن و نظامهای سیاسی و اقتصادی آن حضور دارند، نقد در دوران معاصر همواره مبتنی بر این بحران هاست.