کشاورزی اصلی ترین عامل اقتصاد ایران در قرن نوزدهم بود. اما هنوز اطلاعات کمی در مورد آن وجود دارد. مورخان به ندرت آن واقعیت مهم را هنگام نگارش تاریخ اقتصادی یا اجتماعی آن دوره در نظر گرفته اند و تا کنون هیچ مطالعه جامعی در مورد کشاورزی ایران انجام نشده است. اکنون ، در کتاب «کشاورزی ایران در دوره قاجار»، دانشمند مشهور ویلم فلور ، تجزیه و تحلیل همه جانبه ای از کشاورزی ایران در قرن نوزدهم را بر اساس تحقیقات گسترده در مورد بایگانی های فارسی و اروپایی که قبلا دست نخورده بوده، انجام د اده است.او در ایت کتاب طبقه کشاورزی را در ایران از ابتدا و در همه ابعاد آن ارائه می دهد. تحقیقات وی روش های کشاورزی مانند آبیاری و بذرپاشی ، پرورش دام و دامنه محصولات کشت شده از گندم ، جو و برنج ، تا محصولات نقدی بدنام تر توتون و تریاک را در بر می گیرد. فلور همچنین به بررسی روش های جنگلداری و ماهیگیری می پردازد ، موضوعاتی که بسیار ناشناخته هستند و حتی کمتر در مورد آنها چیزهایی نوشته شده است. کشاورزی در ایران قاجار روایتهای جذابی از نحوه زندگی دهقانان ایرانی ارائه می دهد- داستانهای واضح از آنچه می خورند ، چگونه می پوشند و اینکه نظم جدید کشاورزی زندگی آنها را غنی یا فقیر کرده است یا نه. این مطالعه با عکس ها و نقاشی های دوره ای که موضوعات فلور را روشن و زنده می کند ، غنی شده است. به دلیل تأثیر بسیار زیاد بخش کشاورزی بر رفاه کل ملت ، فقیر و ثروتمند و بر زندگی اجتماعی و فرهنگی و همچنین زندگی اقتصادی کشور ،« کشاورزی در ایران قاجار» یک کتاب ضروری به حساب می آید. علاقه مندان به تاریخ ایران و جامعه شناسی روستایی ، تجارت بین المللی و اقتصاد توسعه باید این کتاب را مطالعه کنند.