توسعه پایدار روستایی و در چاچوب آن توسعه کشاورزی ایران، نیاز به تدوین سرمشقی نوین دارد تا خرده دهقانان را از تله فضایی فقری که در آن گرفتار آمده اند، رهایی بخشد. این سرمشق نوین حکم می کند که توسعه دانش بنیان روستا و تنوع بخشی به اقتصاد و اشتغال آن با شیوه های بهره برداری تعاونی و جماعتی و نیز ایجاد زنجیرهای تولید در مناطق روستایی و بین روستاها و شهرها، در دستور کار قرار گیرد. در کتاب حاضر، مبتنی برآخرین پژوهش های داخلی و خارجی، پس از آسیب شناسی و توان سنجی سرمشق کهنه توسعه کشاورزی و روستایی ایران، که منجر به وابستگی 56 درصدی امنیت غذایی به خارج، تخریب شدید محیط زیست با بیش بهره برداری از منابع طبیعی، تغییر فزاینده کاربری کشاورزی و مهاجرت رو به رشد و... گشته است، اصول و جهت گیری راهبردی برای انتظام بخشی نهادی و سازمانی به سرمشق نوین توسعه کشاورزی و روستایی ارائه شده است و...