قصه های عاشقانه ی کهن، از عشق هایی جاودانه سخن می گویند. از آن لحظه ها که گویا انسان در آغاز هستی و جهان است و با عشق متولد می شود. عشق ها از سادگی و اخلاصی پاک و ژرف سخن می گویند که باور کردن آنها خردی مهربانانه و عاطفه ای لطیف را می طلبد. اگر عشقی واقعی ست، از جهانی غیر واقعی سخن می گوید و اگر عشقی غیرواقعی ست، به جهانی آرمانی نظر دارد. رویش انسان این گونه با عشق آغاز می شود و با آن به فرداها می نگرد. در نگارش این مجموعه سعی کرده ام از ساختار رمان استفاده کنم. منابع قصه ها هم گاه داستانی یک یا چند صفحه ای بوده و گاه یک شعر فولکلور که در پایان هر کتاب آن را می خوانید و به ناچار مجبور بوده ام، بسیاری از شخصیت ها و حوادث را خود بیافرینم و آنچه مرا به این آفرینش واداشت علاقه ی عمیقم به ادبیات بومی و محلی و خلاصه فولکلور است. قصه ی این کتاب را از یکی از فولکلورهای ترکمنی الهام گرفته ام.