عده ای معتقداند که ویگوتسکی انقلابی در دانش روان شناسی پدید آورده است. خصوصیتی که آرای ویگوتسکی را برای دانش پژوهان پرکشش می سازد، چگونگی روی آوری او به بررسی اساسی ترین و مهم ترین مسئله شناخت و معرفت، یعنی ارتباط زبان و تفکر است. او این ارتباط را در جریان رشد و تحول فردی و نوعی مطالعه می کند، با روشی که روان شناسان پیش از او در آلمان و روان شناس معاصر او -پیاژه- در سوئیس مطالعه می کردند. یافته های او در طیف وسیعی از مسائل روان شناسی، نوروپسیکولوژی، زبان شناسی، دانش شناخت و معرفت شناسی کاربردی پیدا می کند. این کتاب که مهم ترین کتاب ویگوتسکی است نظریه های او را دربارۀ روان شناسی رشد، روان شناسی زبان و زبان شناسی به تفصیل شرح می دهد. این کتاب از منابع کلاسیک و بسیار مهم رشته های زبان شناسی و روان شناسی زبان و رشد به شمار می آید.