"محمد طلوعی" در کتاب پیش رو، مخاطب را سوار بر مرکبی از کتاب کرده و او را دقیقا زیر "زیر سقف دنیا" میچرخاند. او مخاطب را به ده شهر مختلف در سراسر جهان میبرد تا ناظر سفر ماهیگیری پدر و پسری در رشت، نیمهشبهای تهران، استانبول در کودتا، بمباران دمشق، چرخیدن در کافههای پاریس و رستورانهای بیروت، خوردن ساندویچ در پالرمو، فوتبال در سارونو، علفکشی در آمستردام، و گشت و گذار مجدد در بازارهای معروف رشت باشد. از منظری میتوان گفت که چند نوع مسافر وجود دارد: یک دسته گردشگرانی که برای دیدن جاذبهها به شهرها و ممالک مختلف سفر میکنند و دستهی دیگر مسافران حرفهای که میخواهند روحیه زندگی رایج مردم محلی را تجربه کنند. یک دسته هم شامل افرادی همچون "محمد طلوعی" است. او در هر مکان طعم زندگی به خصوص آنجا را میچشد و چیزهایی را میبیند که هیچکس تا به حال ندیده است. او سپس این تجربهها را با خواننده کتاب "زیر سقف دنیا" که "جستارهایی دربارهی شهرها و آدمها" است، به اشتراک میگذارد؛ گویی که شما در حال خواندن یک روایت لذتبخش و سرگرمکننده هستید که تجربهای بکر و منحصربهفرد را میان اوراق کتاب، عرضه میکند. تجربه در مکان است که قالب میگیرد و در جای خود اتفاق میافتد. "محمد طلوعی" در "زیر سقف دنیا" به قدرت روایت خود تکیه زده است و با پرداخت لوکیشنی داستانگونه، که نه در داستان، بلکه در واقعیت وجود دارد، شهرهایی را که به آنها سفر کرده، از جهات مختلفی برای مخاطب توصیف میکند. نه تنها تصاویر، بلکه اصوات، رایحهها، رنگ و لعاب و صد البته طعم نیز در این روایتهای شهر به شهر "محمد طلوعی" به چشم میخورد.