جورج استریکر در کتاب «تلفیق روان درمانی ها» تاریخچه، نظریه و کاربرد این رویکرد به درمان را، مورد بحث و بررسی قرار می دهد. هرچند هیچ مدل درمانی واحدی وجود ندارد که توانسته باشد اکثریت قریب به اتفاق درمانگران را با خود همراه کند، اما روان درمانی تلفیقی پذیرفته ترین رویکرد به درمان است، به طوری که در کاربست روان درمانی مدرن، تقریبا هر درمانگری حداقل تا حدودی از تلفیق روان درمانی ها استفاده می کند. تلفیق روان درمانی به ورای محدوده رویکردهای تک مکتبی می نگرد تا ببیند که از هر دیدگاهی چه می توان آموخت و به کار گرفت؛ با وجود این، تلفیق روان درمانی ها هرگز به گرفتن تکنیک ها از مدل های دیگر و به کاربستن آنها در رویکردهای مختلف (چیزی که معمولا التقاط گرایی) نامیده می شود، محدود نمی گردد بلکه توجه به رابطه میان تکنیک و نظریه را نیز شامل می شود. کتاب حاضر دامنه کامل مدل های تلفیق روان درمانی ها از جمله رویکرد عوامل مشترک، تلفیق تکنیکی، تلفیق نظری و تلفیق جذبی را با تمرکز خاص بر این رویکرد اخیر در بر می گیرد. در این کتاب، نظریه، تاریخچه، فرایند درمان، مکانیزم های عمده تغییر، مبانی تجربی و تحولات آینده تلفیق روان درمانی ها بررسی می شود. نمونه های موردی فراوان که فرایند کار با مراجعان مختلف را به تصویر می کشند برای دانشجویان مشتاق تحصیلات تکمیلی و حتی برای درمانگران باتجربه ای که به درک صحیح این رویکرد علاقه مند هستند، بسیار آموزنده و مفید خواهند بود.