"مولانا و حکایت رنج انسان" اثری است به قلم "ناصر مهدوی" که در چهارصد صفحه به همت انتشارات دوستان به عرصهی چاپ و نشر رسیده است. اما پیش از صحبت کردن دربارهی این کتاب، باید به ماهیت اثری که سبب شکل گرفتن آن شده، یعنی مثنوی معنوی بپردازیم. این شاهکار گرانبها از "مولانا جلال الدین محمد بلخی"، اثری است که در سطح جهانی مورد ستایش و تحسین قرار گرفته و با گذشت قرنها، هنوز یکی از مهمترین آثار عرفانی و معنوی به زبان فارسی است. مثنوی شامل 26000 بیت شعر حکیمانه و صادقانه است که به دلیل درونمایهی غنی و حکایتهای شیرین و اسرارآمیزش، چه در دوران تألیفش در قرن هفت هجری و چه اکنون، بازار پررونقی برای همه علاقهمندانی بوده است که به دنبال حقایقی فراتر از جذابیتهای این جهان هستند و جاذبهها و لذتهای ماندگار مثنوی، آنان را مسحور خود کرده است. افرادی که ریشه خود را در شکوفایی روح، انباشت دانش و ارزشهای اخلاقی بزرگ جستجو می کنند، داستانهای مثنوی را بستری آماده برای نیل به این اهداف میدانند. مثنوی و داستانهای دوست داشتنی آن برای اهل دین خصوصا مسلمانان، تصویری دلپذیر، گرم و صمیمی از ذات باریتعالی ارائه میدهد که تصورات سرد و تیره را از وجود انسان دور میکند و اشتیاق و میل روح انسان را برای شناخت خدا برمی انگیزد. مولانا خالق جهان را به عنوان نوری توصیف میکند که هستی تماما از آن روشن شده و سالک در سفری عرفانی با خدایی روبرو می شود که نور او بالاتر از هر نوری است. "مولانا و حکایت رنج انسان" از "ناصر مهدوی" کتابی است که با کاویدن این اثر شاهکار درخشان عرفان، طبیعت دردناک زندگی بشر، رنج توامان دلبستگی و وابستگی، عوامل اجتماعی رنج بشر، رنج دانش و حکمت را بررسی میکند.