این کتاب در شش فصل سامان یافته است. فصل اول با عنوان «روش و تمهیدات نظری» عهده دار تبیین «چارچوب نظری و روش» است؛ فصل دوم با عنوان «معیارهای ثابت در فقه سیاسی شیعه» به معیارهای ثابت فقه سیاسی، نص گرایی، بهره گیری از عقل، و عدالت محوری اختصاص داردو با توجه با تعامل فقه سیاسی با دنیای پیرامون، در فصل سوم به زمینه ها و ساحت های فکری- اجتماعی تحول در فقه سیاسی شیعه پرداخته شده است. در فصل چهارم با عنوان «ساز و کارهای تحول در فقه سیاسی شیعه» به ظرفیت هایی مانند حجیت عقل، پذیرش مقتضیات زمان و مکان، مصلحت، تحولات موضوعی، قلمرو آزاد فقهی و تجول در علم اصول اشاره شده است و در فصل پنجم به سنجش و ارزیابی موارد مذکور در فقه سیاسی معاصر پرداخته شده است. در فصل ششمک با عنوان « ساحت های بایسته تحول فقه سیاسی شیعه در دوره معاصر»، افق های بایسته تحول در فقه سیاسی شیعه مورد توجه است و هرچند فقه سیاسی در عرصه های نظریه پردازی و ارائه نظام، گام های آغازین را برداشته است، اما تا رسیدن به نقطه مطلوب راهی دراز در پیش دارد و باید بیش از پیش به دو ساحت بایسته نظریه پردازی و ارائه نظام توجه داشت.