همهی هنرمندان بزرگ، اهل هر هنری باشند، باز هم نوشتن با زبانی که با آن فکر میکنند را جدی میگیرند. فیلمساز، عکاس، مجسمهساز و نقاش، فرقی نمیکند، همیشه نوشتن بخشی از وجود هنرمند بوده و هست. نوشتن یادداشتها و مقالههای تئوریک و نظری از یک سو، شعر، داستان، زندگینامه و جستار هم از سوی دیگر، همواره بخشی از وجود هنرمند بودهاند. از داوینچی تا پیکاسو، سنت نوشتاری نزد هنرمندان و به ویژه نقاشان وجود داشته و هنوز هم. کتاب «یک دقیقهها» نمونهی دیگری از این سنت نوشتاری نقاشان است. یادداشتهای کوتاه «احمد نصرالهی»، نقاش و هنرمند شهیر معاصر، در کتاب «یک دقیقهها»، جلوهای از فوران ایدههای لحظهای هنرمند در طول سالهای 1370 تا 1398 است و به گزینش و انتخاب «لیدا نصراللهی» منتشر شدهاند. یادداشتهای این کتاب ابعاد گوناگونی دارند، از ایدههای فلسفی برآمده از زندگی روزمره تا شخصیترین لحظههای هنرمند و البته نکتهی ثابت همهی این یادداشتها، جنبهی بسیار قوی حسانی و شاعرانهی آنهاست. کتاب «یک دقیقهها» برای رفتن به دل تجربههای ناب و فکورانهی نقاش بزرگ زمانهی ما، حتی بدون دیدن نقاشیهای او، انتخاب خوبیست.