"جامعه ایران در دوران رضا شاه پهلوی" کتابی است به قلم "احسان طبری"، که "عزیزالله علیزاده" کار تصحیح آن را عهده دار شد. این اثر بر مبنای مدارک و شواهدی که از گذشته به جا مانده، یک تجزیه و تحلیل تاریخی و اجتماعی از وقایع و وضعیت "جامعه ایران در دوران رضا شاه پهلوی" ارائه می کند و تغییر و تحولات متعددی که در این دوره و با پشت سر گذاشتن عصر قجر در ایران رخ داد، مورد بررسی قرار می دهد. بدیهی است به سبب عمق و حجم دگرگونی هایی که رضاخان بر ایران اعمال داشت، پیامدهای اجتماعی و فرهنگی قابل توجهی نیز به وجود آمد که این آثار و پیامدها از دیگر موارد تحت پوشش این کتاب است. در کنار تمام این مسائل، "احسان طبری" ضرورت و لزوم اجرای این تغییر و تحولات را نیز زیر ذره بین برده و قصد و هدف افرادی که آنان را پی ریزی نموده بودند مورد ارزیابی قرار داده است. از جمله مواردی که در کتاب "جامعه ایران در دوران رضا شاه پهلوی"، نوشته ی "احسان طبری" به آن بر می خوریم مطالبی در مورد پیش زمینه ی تاریخی ظهور دیکتاتوری، استراتژی های صنعتی سازی کشور و مساله ی نفت، اصلاحات ارضی و سیاست های مربوط به کشاورزی، استراتژی های ضد دموکراسی و ضد ملی رژیم پهلوی، اشاره به جریانات مذهبی، سیاسی و فکری برجسته در آن دوره که از جمله ی آن ها می توان به مکتب قرآن شریعت سنگلجی، بهایی گری، پاکدینی و مارکسیسم اشاره نمود، می باشد. در نهایت بحثی درباره ی سقوط سیاست حاکم مطرح شده و آنچه از دیدگاه نویسنده با عنوان آرمان اجتماعی در نظر گرفته می شود برای خوانندگان تشریح شده است.