کتاب حاضر، یکی از کتاب های مجموعه «تاریخ جهان باستان» است که به بیان بخشی از تاریخ باستان امپراتوری سلسله هخامنشی می پردازد. مولف بیان می دارد که شاهان متقدم دوران هخامنشی، به لحاظ اقتدار بیش از حد، گستره ممالک مغلوب و شمار بسیار زیاد ولایات تحت سیطره ایشان؛ به خود حق می دادند تا از طریق سلاح و سرباز، به حملات مکرر دست یازند؛ و سیطره بی چون وچرای خود را در شرق و غرب امپراتوری پارسی بگسترانند؛ درنتیجه در این مرحله، نیازی به استفاده از پول و طلا و یا حتی تفرقه افکنی نبود؛ زیرا تکلیف در میدان جنگ روشن می شد. اگر به کتیبه های دوران هخامنشی بنگریم، متوجه می شویم که قلمرو این امپراتوری، در شرق و غرب و جنوب و شمال پراکنده است.