ما معمولا فرض میکنیم که ناسیونالیسم عرب باعث پایان امپراتوری بریتانیا در خاورمیانه شد - که جمال عبدالناصر و دیگر رهبران عرب قیامهای مردمی را علیه حکومت استعماری رهبری کردند که انگلیسیها را مجبور به ترک منطقه کرد. در «اربابان صحرا»، "جیمز بار" به عنوان یک مورخ از آرشیوهای تازه از طبقه بندی خارج شده استفاده می کند تا در عوض استدلال کند که ایالات متحده نیروی محرکه خروج بریتانیا بوده است. اگرچه این دو کشور متحد یکدیگر بودند، اما تقریبا بر سر هر سوالی، از مالکیت نفت عربستان سعودی گرفته تا اینکه چه کسی باید کانال سوئز را کنترل کند، با هم اختلاف داشتند. ایالات متحده با تشویق و بهرهبرداری از مخالفتهای گسترده با بریتانیاییها، راه خود را برای رسیدن به قدرت هموار کرد. همانطور که بار نشان می دهد، درک منطقه امروز بدون دست و پنجه نرم کردن با این پیش زمینه ناشناخته غیرممکن است. با توجه به اینکه ایالات متحده و بریتانیا قرن ها متحدان بین المللی خوبی بوده اند، ممکن است اربابان صحرا کتاب سختی برای مخاطب مدرن آمریکایی باشد. اما اربابان صحرا داستان سی سال روابط خاورمیانه بین ایالات متحده و بریتانیا از اواخر دهه 1940 تا 1970 است. گاهی کشورها با هم همکاری میکردند، گاهی از هم جدا میشدند و گاهی هم ظاهرا خرابکاری میکردند. چه چیزی می تواند دلیل چنین رابطه پیچیده ای باشد؟ بریتانیای کبیر بزرگترین امپراتوری بود که دوران مدرن به خود دیده بود، اما جنگ آن را خسته و ورشکسته کرده بود. ایالات متحده پس از پیروزی در جنگ جهانی دوم خود را به عنوان قدرت جهانی جدید می دید و به دنبال استفاده از این نفوذ بود. ....