مجموعه داستان «هزار و چند شب لیالی» شامل ۱۴ داستان کوتاه است. این مجموعه بیش از هر چیز برای مخاطبان خود دربردارنده مضامین و زاویه دید تازه ای است. ویژگی اصلی این مجموعه را باید در تلاش نویسنده برای پیوند میان آن چیزی دانست که خود او از آن به عنوان «اتمسفر زیستی نویسنده و مخاطب» یاد کرده است. به همین اعتبار در این مجموعه بازگویی نقاط ضعف رفتاری و فکری اجتماع با رجوع به تصویرسازی آنچه از آنها در حال حاضر وجود دارد و بزرگ نمایی ریشه های این نقاط ضعف در دستور کار نویسنده قرار گرفته و به همین خاطر گاه داستان های کوتاه این مجموعه که تمام می شوند در ذهن و زندگی مخاطب شروع به حیاتی تازه می کنند و او را به سمت زیست و اندیشه ای جدی تر و بلند تر هدایت می کنند. به تعبیر دیگری «هزار و چند شب لیالی» داستان هایی است برای دوباره دیدن و اندیشیدن به چیزهایی که توسط بخش های قابل توجهی از جامعه مخاطب آن خوب دیده نشده و یا درباره آنها به درستی اندیشیده نشده است.