"آینه های بی کران" کتابی است به قلم "زارا هوشمند" که در آن "زندگی منیر شاهرودی فرمانفرمائیان" را بازگو می کند. "منیر" دختر خوش شانس پدری روشنفکر بود که به آموزش زنان اعتقاد داشت و لذا او خیلی زود به عنوان هنرمند شناخته شد. اگرچه جنگ جهانی دوم رویای او برای تحصیل در پاریس را ملغی کرد ، اما با غلبه بر مشکلات زیاد، راهی نیویورک شد؛ جایی که در کورنل ، پارسونز و لیگ هنرجویان هنر آموخت و با وارهول ، روتکو ، دکونینگ و دیگر هنرمندان برجسته آشنا شد. با گذشت زمان "منیر شاهرودی فرمانفرمائیان" به سنت های معماری و صنایع دستی ایرانی علاقه پیدا کرد و تبدیل به یک کلکسیونر و هنرمند مفهومی شد. در بازدید از شیراز ، وی پس از بازدید از مسجدی که برخی آن را شبیه به پیامدهای انفجار دیسکو توصیف کرده اند، از موزاییک های آینه ای در کارهای خود الهام گرفت. قرن ها پیش ، آینه ها در ایران مد بودند، اما باید با کشتی از ونیز وارد می شد و بسیاری از آنها در حمل و نقل خرد می شد. صنعتگران باهوش شروع به استفاده از آن تکه ها برای اهداف تزئینی کردند و موزاییک های آینه ای نماد هنر و معماری ایرانی باقی ماندند. طی 15 سال گذشته ، استقبال از "منیر" افزایش یافته است و او اخیرا اولین هنرمند ایرانی بود که در گوگنهایم نمایش انفرادی داشت. "منیر شاهرودی فرمانفرمائیان" تمثیلی از به کارگیریی تمرکز و هوش هیجانی است. با هر مانع و هر شکست، او همچنان به جلو نگاه می کند و استقامت می ورزد. او بازمانده ی برخی از شگفت انگیزترین تحولات تاریخ جهان در قرن بیستم است و "آینه های بی کران" به قلم "زارا هوشمند"، پیش روی او به عنوان یک هنرمند و وفاداری اش به هنر خویش را به تصویر می کشد.