کتاب موج و مرجان The Wave and the Corals

خوانندۀ عادی متن را می خواند که لذت ببرد. اگر از رویکردها چیزی نداند گناهی بر او نیست. اما منتقد از یک سو با متن دمخور است و از سوی دیگر نظریه ها را می شناسد. او نظریه پرداز نیست اما با نظریه ها آشناست. از گذشته، نقد حلقۀ ارتباط بین خواننده و متن بوده است. اما اکنون نقد، خود به گونه ای جدا تبدیل شده است. نقدهای جاافتاده همچون مرجان محک ماند، و نقدهای جدید اما همچون موج و ماسه، نامستقر. نقد جدید قضاوت نمی کند. رویکردهای جدیدی که در غرب شکل گرفته، نیازمند بومی سازی است که البته کاری مشکل و پرزحمت است. در بخش اول کتاب این رویکردهای جدید را می خوانیم و در بخش دوم نگاهی به گذشتۀ نقد در ایران می اندازیم.