در عصر کنونی بیشتر رشته های علوم انسانی به سمت میان رشتهای شدن پیش میروند. یکی از حوزههای کاملا میان رشته ای که امتیاز و سودمندی خود را از همین ماهیت میان رشتهای دریافت کرده، «انسان شناسی» است. انسانشناسی خود به گرایش های متعددی تقسیم میشود و از دریچه های متنوعی به وضعیت انسان در جامعه نظر میافکند. یکی از این گرایشها انسان شناسی پزشکی است. این گرایش قدمتی ۵۰ ساله در جهان دارد. در واقع انسانشناسی پزشکی در پی این نیاز بوجود آمد که رابطه پزشکی در عرصههای انسانی و در برخورد با اصلیترین هدف خود که درمان بیماران بود دچار اشکالات و اختلالاتی بود. انسان شناسی پزشکی که در حال حاضر به عنوان یکی از گرایشهای کاربردی انسانشناسی نیز شناخته می شود، در مسیر خود وارد شاخه های دیگری همچون نورومیتولوژی شده است. نورومیتولوژی درواقع پیوند علمی دو حوزه نورولوژی و اسطوره شناسی است. سرچشمه اتصال مغز با اسطوره میتواند برای انسان کنونی بسیار تفکربرانگیز باشد. این پرسشی اساسی برای مولف کتاب «درآمدی بر نورمیتولوژی» بوده که او را به نوشتن و پژوهش در این باره وا داشته است. نویسنده این کتاب که خود نورولوژیست است، سالها درباره بیماریهای مغز و اعصاب به ویژه بیماری ام. اس مطالعه داشته و به عنوان پزشک، بیماران بسیاری را روزانه از طریق نظام اقتدارگرایانه پزشکی درمان می کند. ناصرمقدسی معتقد است که اسطوره میتواند در دژ مستحکم پارادایم پزشکی روزنی باز کند.