کتاب «دانه در عشق می شکفد» نوشته ی «مسیحا برزگر» است. در بخشی از کتاب آمده است: «تنهایی/ تمرکز در خویشتن/ فراغت از نیاز شدید به دیگری/ آسودگی/ و انس با خویشتن است/ تنهایی، سعادتی ست ماندگار/ ابتدا در جان خویش ریشه بدوان/ آنگاه با دیگران رابطه برقرار کن/ تنها در این صورت است که می توانی داشته هایت را/ با دیگران سهیم شوی/ دوست بداری/ و شادمان باشی/ تنها در این صورت است که می توانی آواز خویش را/در هستی طنین انداز کنی/ دست بیفشانی و آنگاه که لحظه ها می گذرند و می روند/ با حسرت به پشت سر خویش نگاه نکنی/ و از رفتن شان تأسف نخوری/ عاشق باش، اما از عشق خود، بند نساز/ مهم آن است که دلی عاشق داشته باشی/ معشوق اگر رفت، بگو/ رو، چه باک! که عشق هست/اگر شالوده ی استوار بصیرت را نداشته باشی/ هر عشق تازه ای، دیر یا زود/برایت کابوسی دهشتناک خواهد شد/ هنر تنها بودن را بیاموز/ هنر با تنهایی، سعادتمند بودن را بیاموز/ آنگاه هر چیز امکان پذیر خواهد شد.» کتاب حاضر را انتشارات «ذهن آویز» منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.